Talasoterapia, jest jedną z odmian hydroterapii, czyli terapii wykorzystującej moc wody. Nazwa tej metody, wywodzi się od greckiego słowa „thalassa”, co oznacza morze. Ta forma leczenia opiera się na korzystnym wpływie morskiej wody na organizm oraz psychikę człowieka. Czy jednak rzeczywiście kąpiele w morskich falach mogą pomóc w leczeniu różnych chorób? Jakie są efekty takiego zabiegu i jak często powinien on być stosowany? Co nam mówią naukowcy o skuteczności talasoterapii?
Współcześnie talasoterapia jest rozumiana jako pozytywne oddziaływanie na organizm wynikające z przebywania nad morzem. Nie tylko sama kąpiel ma tu znaczenie, ale również stosowanie produktów bazujących na składnikach pochodzących z morza oraz korzystny wpływ wyjątkowego nadmorskiego klimatu. Czy warto jednak wybrać się nad morze specjalnie, aby poddać się takiemu leczeniu?
Historia talasoterapii jako alternatywnego sposobu leczenia
Starożytne cywilizacje już wiele lat temu dostrzegały potencjał i kojące działanie morskich wód, kojarząc morza i oceany z posiadłościami potężnych bóstw i nadprzyrodzonych sił. Z badań archeologicznych wynika, że jeszcze przed rozpoczęciem naszej ery w Afryce, Ameryce Południowej i na Karaibach, mieszkańcy tych obszarów poddawali się uzdrawiającym rytuałom w morskich falach. Starożytni Grecy i Rzymianie nie tylko oddawali cześć bóstwom morza, ale również korzystali z morskiej wody do leczenia różnych dolegliwości.
Przełomem w historii talasoterapii było XVIII wiek, kiedy to we Francji, dokładnie w Bretanii, powstały pierwsze ośrodki specjalizujące się w przyjmowaniu turystów szukających zdrowia. W tym samym czasie w Wielkiej Brytanii lekarze intensywnie badali korzyści płynące z zimnych kąpieli morskich, a niedługo później otworzyli w Brighton pierwszą angielską placówkę specjalizującą się w talasoterapii.
XIX wiek przyniósł prawdziwy rozkwit centrów talasoterapii we Francji, Hiszpanii i Włoszech. Woda morska zyskiwała na popularności jako składnik kuracji leczniczych nie tylko na świeżym powietrzu, ale również w basenach i wannach. W 1867 roku po raz pierwszy użyto terminu „talasoterapia”, a w 1904 roku naukowcy odkryli podobieństwo między składem wody morskiej a osoczem człowieka. W 1935 roku w Europie istniało już około 400 placówek specjalizujących się w talasoterapii, a liczba ta podwoiła się w drugiej połowie XX wieku. W 1986 roku we Francji powstała Międzynarodowa Federacja Talasoterapii, a Francja stała się pierwszym krajem na świecie, który wprowadził prawne regulacje dotyczące działania ośrodków terapeutycznych nad morzem.
Sposób działania talasoterapii
Podstawą działania talasoterapii jest przekonanie, że składniki mineralne zawarte w wodzie morskiej – takie jak magnez, potas, wapń, sód, jod, kobalt i mangan – są absorbowane przez skórę i przenikają do tkanek ciała. W tym procesie kluczowa jest nie tylko czystość wody, ale także jej temperatura, która powinna wynosić 34-36 stopni C.
Klimat morski jest bogaty w aerozole zawierające cenne dla zdrowia jony, które stymulują produkcję serotoniny – neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za dobry nastrój i odporność na stres. W talasoterapii wykorzystuje się także muszle, piasek, morską sól, glony oraz błota pochodzące z morza.
Zaleca się, aby ośrodki talasoterapii znajdowały się nie dalej niż 800 metrów od linii brzegowej. Woda do zabiegów powinna być pozyskiwana minimum 10 metrów od brzegu, w celu minimalizacji ryzyka zanieczyszczeń. Nad całym procesem terapeutycznym powinien czuwać lekarz. Standardowe programy terapeutyczne trwają zazwyczaj co najmniej tydzień i obejmują do 4-5 różnych zabiegów dziennie. Zabiegi te mogą obejmować między innymi kąpiele w basenach i wirówkach wypełnionych podgrzaną wodą morską, unoszenie się na słonej wodzie, peelingu solnym, masażu wodnym, saunie morskiej, inhalacjach z wodą morską, okładach z morskiego błota, terapii za pomocą preparatów z glonów oraz spożywanie odpowiednio przygotowanej wody morskiej. Nieodłącznym elementem talasoterapii są także spacery nad brzegiem morza, które pozwalają maksymalnie wykorzystać korzystny wpływ nadmorskiego klimatu na zdrowie.
Warto jednak pamiętać, że talasoterapia nie jest uznawana przez klasyczną medycynę i jest traktowana jako metoda medycyny alternatywnej.